Over Oikonde Leuven
Het woord oikonde is Grieks voor ‘op weg naar huis’. Oikonde zoekt samen met gebruikers en vrijwilligers niet alleen wat het betekent een thuis te hebben, er wordt ook gezocht hoe die kan gevonden worden. Oikonde Leuven is ontstaan vanuit de samenleving en vanuit een bewogenheid.
​
De vzw Oikonde Leuven werd in 1969 opgericht als een vrijwilligersorganisatie die ijverde en concrete initiatieven nam voor de integratie van thuislozen. Op 1 januari 2014 stopte de concrete werking van Oikonde Leuven, en ze werd overgedragen naar de nieuwe organisatie ‘Pleegzorg Vlaams-Brabant en Brussel’.
Visie
Oikonde Leuven ziet de kwestbare persoon op de eerste plaats als een persoon met mogelijkheden. We zien hem of haar als een zelfstandig persoon die zich ontwikkelt in verbondenheid met belangrijke personen uit zijn omgeving. We zien de kwetsbare persoon als iemand die zin zoekt in zijn leven. Hij of zij wil gedragen en gewaardeerd worden door mensen in zijn leven. Als hij of zij zich gedragen voelt dan kan deze persoon ook heel veel (terug) doen voor andere mensen. Oikonde Leuven vindt een gewone omgang met kwetsbare personen heel belangrijk.
We zien de hulp van de beroepskracht aan kwetsbare personen als een aanvulling op de ondersteuning die door vrijwilligers geboden wordt. Vrijwilligers kunnen kwetsbare personen ondersteunen maar ook omgekeerd kunnen kwetsbare personen heel veel betekenen voor de vrijwilligers. De kwetsbare persoon verdient respect en betrokkenheid in de ondersteuning die geboden wordt. We vinden het belangrijk om andere mensen te prikkelen om zorg te dragen voor kwetsbare personen.
De zorgzaamheid tussen mensen zien we als een grote kracht om kwetsbare personen sterker te maken.
Waarden
​
Respect voor de "persoon"
We hebben respect voor de eigenheid en de mogelijkheden van iedereen. De kwetsbare persoon mag zijn wie hij of zij wil.
​
Anderen prikkelen tot meer zorgzaam zijn
We vinden het ook belangrijk om bijvoorbeeld mensen in de straat aan te spreken om meer zorg te dragen voor kwetsbare personen. Door de erkenning van de Megafoon uit te reiken willen we dit stimuleren.
​
Oikonde Leuven staat open voor alle meningen.
We zijn niet van één of andere politieke partij. We willen de overtuiging en mening van iedereen aanvaarden.
We vinden de verschillen (diversiteit) tussen de mensen belangrijk.
Geschiedenis
​
Eind 1969 werd een eerste huis gehuurd en woonden de eerste vrijwilligers samen met de eerste ‘gasten’. Er kwamen Oikonde-huizen voor thuislozen en ex-gevangenen, voor ex-psychiatrische patiënten en mensen met een beperking. En wat later werd het Crisisopvangcentrum uit de grond
gestampt, waar daklozen gedurende twee maanden konden verblijven, en in diezelfde periode ontstond ook de werking met pleeggezinnen en steungezinnen voor personen met een handicap. Vanaf 1971 konden ook de eerste vrijgestelden aangeworven worden om de werking te ondersteunen..
​
In 1994 Oikonde werd de werking met thuislozen en ex-gevangenen enerzijds én het Crisisopvangcentrum anderzijds overgeheveld naar de nieuw opgerichte Centra voor Algemeen Welzijnswerk (CAW’s) en 20 jaar later gaat de Dienst voor Pleegzorg op in een nieuw geheel.
​
Vandaag hebben zich rond Oikonde Leuven, die als dusdanig geen professionele medewerkers meer telt en geen zorgverlening meer biedt, een netwerk verenigd van vroegere vrijwilligers, medewerkers en sympathisanten die blijven geloven in de ‘spirit van Oikonde’. Samen willen zij opnieuw een injectie geven naar een meer zorgzame samenleving. Daartoe is ‘De Megafoon’ in het leven geroepen. Door ‘bewogen en betrokken initiatieven’ te stimuleren wil ‘De Megafoon’ bijdragen tot meer verbondenheid en solidariteit, tot meer verzoeting en hoop in de samenleving.